تاثیر برنامه توانمندسازی ادراک و سرعت پردازش بینایی بر بهبود سرعت پردازش بینایی در دو گروه نارساخوان ادراکی و زبانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر «برنامه توانمندسازی ادراک و سرعت پردازش بینایی» بر بهبود سرعت پردازش بینایی در دو گروه نارساخوان ادراکی و زبانی انجام شد. روش پژوهش حاضر طرح تک آزمودنی A-B-A بود. ابزارهای مورد استفاده، آزمونهای سرعت پردازش بینایی وکسلر ۴ و آزمون روخوانی و درک مطلب پوراعتماد بودند. این پژوهش بر روی ۲ دانش آموز نارساخوان نوع ادراکی و ۲ دانش آموز نارساخوان نوع زبانی در مقطع ابتدایی انجام گردید. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از مراکز اختلالات یادگیری شهر بیرجند انتخاب شد. برای تحلیل داده ها از دو روش تحلیل دیداری نمودارها و شاخص درصد بهبودی استفاده شد. نتایج بیانگر تاثیر مثبت برنامه بر بهبود سرعت پردازش بینایی تنها در گروه نارساخوان نوع زبانی بود. به این معنی که برنامه توانمندسازی، سرعت پردازش بینایی را فقط در گروه نارساخوان نوع زبانی افزایش داده است. بر اساس نتایج پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که «برنامه توانمندسازی ادراک و سرعت پردازش بینایی» بر بهبود سرعت پردازش بینایی میتواند یک برنامه مناسب، تنها برای یک زیرگروه نارساخوان، آن هم از نوع زبانی باشد .

کلیدواژه ها:

ادراک بینایی ، سرعت پردازش بینایی ، مدل بیکر ، دانش آموز