جلوه ها و ره آورد های تئوری پیچیدگی در نظام های آموزشی

امروزه اهمیت و تاثیر نظام های آموزشی و بررسی پیچیدگی های خاص آن بر کسی پوشیده نیست. هدف از انجام این پژوهش مطالعه جلوه ها و ره آوردهای تئوری پیچیدگی در نظامهای آموزشی بوده است . نتایج نشان می دهد نظامهای آموزشی، نظام هایی پیچیده هستند و مصادیق پیچیدگی در این سازمان ها قابل شناسایی می باشد. این ویژگی در همه ابعاد نظام آموزشی اعم از یادگیرنده، یاددهنده، منابع و سایل آموزشی، وضعیت جامعه، شرایط ملی و بین المللی، روشهای تدریس و دیگر ابعاد نظام های آموزشی وجود دارد و رهآوردهای مختلفی برای نظام آموزشی به همراه دارند. از جمله این جلوه ها می توان به الف) محیط های یادگیری متعامل و تعامل چندسویه نظام های آموزشی با محیط پیرامون و نظام های محاط در آن، ب) عدم امکان تبیین کامل پدیده های تربیتی و زایش آنی آنها و ج) غیر قابل تجزیه و تحلیل بودن نتایج حاصل از نظام آموزشی، اشاره کرد. همچنین برخی از ره آوردهای پیچیدگی برای سازمانهای آموزشی را می توان به شرح زیر بیان نمود: الف) باز سازماندهی برنامه های آموزش و پرورش به موازات تحولات جهان، ب) بازنگری قوانین موجود در نظام آموزشی و ج) تغییر نگاه از ساخت دهی بیرونی به خود سازماندهی.

کلیدواژه ها:

نظریه پیچیدگی ، خودسازماندهی ، پویایی ، نوپدیدی ، غیرخطی بودن ، عدم قطعیت.