اضطراب ریاضی و نقش خودکارآمدی ریاضیات در رویکرد عمیق و سطحی به یادگیری در دانش آموزان

مقدمه: اگرچه اضطراب ریاضی و خودکارآمدی نسبتا به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته است، چندین زمینه بررسی نشده وجود دارد. به طور خاص، تحقیقات کمی در مورد اینکه چگونه اضطراب ریاضی و خودکارآمدی ریاضیات با رویکردهای عمیق (جامع تر) و سطحی (سطحی تر) به یادگیری در میان دانش آموزان STEM و علوم اجتماعی مرتبط است، وجود دارد. هدف کار فعلی ارائه بینشی در مورد این حوزه بود.نتایج: دو متغیره نشان داد که اضطراب ریاضی با خودکارآمدی ریاضیات همبستگی منفی بسیار بالایی دارد. با این حال، در حالی که اضطراب ریاضی با رویکرد سطحی به یادگیری در نمونه دانش آموزان STEM همبستگی مثبت داشت، این ارتباط در نمونه دانش آموزان علوم اجتماعی از نظر آماری معنیدار نبود. با کنترل سن و جنسیت، تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی ریاضی پایینتر و جنسیت زن اضطراب ریاضی بالاتری را پیش بینی میکند، در حالی که تنها خودکارآمدی ریاضی اضطراب ریاضی را در نمونه دانشجویان علوم اجتماعی پیش بینی میکند. جالب توجه است، رویکردهای یادگیری در تحلیلهای چند متغیره زمانی که خودکارآمدی ریاضیات گنجانده شد، پیش بینیکنندههای آماری معنیداری نبودند.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که خودکارآمدی ریاضیات نقش زیادی در اضطراب ریاضی بازی می کند. بنابراین، یک برداشت بالقوه از نتایج مطالعه حاضر این است که شاید بهبود خودکارآمدی ریاضی دانش آموزان نیز میتواند در کاهش اضطراب ریاضی مفید باشد. از آنجایی که مطالعه حاضر مقطعی بود، کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان نیز میتواند در افزایش خودکارآمدی ریاضی آنها مفید باشد. مطالعات آتی باید با هدف روشن کردن رابطه علی در این رابطه باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ریاضی ، خودکارآمدی ریاضی ، یادگیری ریاضی .