اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اشتیاق به زندگی در پرستاران بخش کووید- ۱۹بیمارستان بوعلی سینا

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اشتیاق به زندگی در پرستاران بخش کووید- ۱۹ بیمارستان بوعلی سینا شهر ساری بود.این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به طوری که دو گروه آزمودنی به صورتتصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه پرستاران بخش کووید- ۱۹ بیمارستان بوعلی سیناشهر ساری در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۶۵ نفر تشکیل دادند. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از پرستاران بخش کووید- ۱۹ بود که با روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمندانتخاب شده و سپس با استفاده از گمارش تصادفی دریکی از دو گروه آزمایش ) ۱۵ نفر( و کنترل ) ۱۵ نفر( قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامهاشتیاق به زندگی استفاده شده است. در ادامه آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طبق الگوی باند و هیس) ۲۰۰۴ ( طی ۸ جلسه مشاوره گروهی ۹۰ دقیقه ا یهفتهای دو بار بر روی گروه آزمایش اعمال و در نهایت از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان دادند که، درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بر اشتیاق به زندگی در پرستاران بخش کووید- ۱۹ بیمارستان بوعلی سینا شهر ساری موثر است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اشتیاق به زندگی ، کووید- ۱۹