اثرفعالیت های ورزشی و موسیقی برکودکان دارای اختلال اتیسم

اختلال طیف اتیسم نوعی سندرم عصبی-تحولی بوده که از اختلالات بسیار مهم دوران کودکی است. هدف از مطالعه حاضراثربخشی فعالیت های موسیقی و ورزشی بر کودکان دارای علائم اتیسم بود .کودکان با اختلال طیف اتیسم دارای نقایص حرکتی می باشند. تاخیر واختلال در رشد مهارتهای حرکتی ظریف و درشت ، نقصدرتقلید حرکتی و برنامه ریزی و هماهنگی حرکتی از جمله این نقایص می باشد . موسیقی درمانی در افراد با اختلال طیف اتیسمباعث فراهم آوردن بازخورد شنیداری به منظور یکپارچگی و هماهنگی در حرکات میشود .وبازی های حرکتی، باعث بهبود و تسهیلدر تعاملات اجتماعی و کاهش رفتارهای کلیشه ای در این کودکان می شود . بازی های حرکتی همراه با موسیقی، به دلیل وجودکانال های ارتباطی و اجتماعی باعث بهبود روابط اجتماعی و ارتباطی این کودکان می شود. مداخله بازی های حرکتی به ترتیب درگروه های باهوش بالا، متوسط و پایین، بیشترین اثر را داشت.حرکات ورزشی همراه با موسیقی در علائم اتیسم عملکرد بهتری دارند. همچنین بین کودکان دارای اتیسم که با انها مهارت هایورزشی همراه با موسیقی تمرین می شود با دیگر کودکان دارای اتیسم لحاظ رفتار های کلیشه ای و مهارت های ارتباطی وتعاملاتاجتماعی تفاوت معنا داری مشاهده می شود .باتوجه به یافته های این پژوهش به نظر میرسد، فعالیت های موسیقی وورزشی باعث بهبود علائم اتیسم در کودکان می شود و میتواناز این شیوه درطرحریزی برنامه تمرینی این افراد استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

موسیقی ، کودکان دارای اتیسم ، فعالیت های ورزشی