بررسی رابطه آموزش مجازی با سرسختی روانشناختی در دانش آموزان پسر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه آموزش مجازی با سرسختی روانشناختی در دانش آموزان پسر بود. روش پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مدارس اصفهان در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند، روش نمونه گیریدر این تحقیق براساس نمونه گیری با توجه به گستردگی جامعه نمونه گیری تصادفی طبقه ای مبتنی بر سهم جامعه در هر مدرسه بودکه با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه تعداد ۱۰۰ نفر انتخاب گردید. همچنین برای گردآوری اطلاعات پرسشنامه یادگیریالکترونیکی واتکین و همکاران ۲۰۰۴ و ، مقیاس سرسختی نوجوانان که بر اساس مقیاس پیمایش دیدگاه های شخصی ساخته شد ودارای سه خرده مقیاس و یک نمره کل است، برای سنجش سرسختی روان شناختی به کار برده شد. داده های پژوهش با استفاده ازبسته آماری برای علوم اجتماعی نسخه ۲۲ در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شده است. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطهمستقیم و معنی دار بین آموزش مجازی با سرسختی روانشناختی در دانش آموزان پسر بود و با توجه به یافته های پژوهش بینمتغیرهای آموزش مجازی و سرسختی روانشناختی رابطه مستقیم وجود دارد و به عبارتی استفاده از آموزش مجازی، سرسختیروانشناختی دانش آموزان را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجاری ، سرسختی روانشناختی ، دانش آموزان پسر