مروری بر اثر اضافه وزن و پای پرونیت بر مکانیک بدن طی حرکات انتقالی

پای پرونیت یکی از ناهنجاری های اندام تحتانی است که ممکن است در اثر اضافه وزن و چاقی ایجاد شده و می تواند بربیومکانیک حرکات انتقالی بدن تاثیر بگذارد. لذا هدف از پژوهش حاضر مروری بر اثر حرکات انتقالی مکانیک بدن در افراد دارای اضافهوزن و پای پرونیت بود. جستجوی مقالات به زبان فارسی و لاتین از ابتدای سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۲۳ بود که در پایگاه های استنادیSID, Science Direct, Google Scholar صورت پذیرفت. برای جستجوی مقالات از کلیدواژه های پای پرونیت Pronation Foot ، اضافه وزن Overweight و حرکات انتقالی Transitional Movement استفاده شد. ۱۰۰ مقاله مرتبط بر اساس معیارهایورود و خروج انتخاب شدند. در نهایت ۱۹ مقاله در ارتباط با مکانیک حرکات انتقالی در افراد دارای اضافه وزن و پای پرونیت بود موردبررسی قرار گرفت و یافته ها ۳ مقاله نشان داد که یکی از عوامل تشدید کننده اضافه وزن می باشد که باعث تغییر در ساختار پا و کفپا می شود و در نهایت موجب ناهنجاری کف پای صاف می شود و دویدن های طولانی مدت ساختارهای داخلی پای این افراد را درمعرض آسیب قرار می دهد. یافته های ۵ مقاله نشان داد که اضافه وزن میتواند با توجه به فاکتورهای فضایی و زمانی افراد در حین راهرفتن تغییراتی را در الگوی راه رفتن ایجاد می کند که میتواند تاثیر داشته باشد و افرادی که دارای اضافه وزن می باشند اگر به الگویگام برداری خود بیشتر توجه کنند از صدمات و نا هنجاری های احتمالی پیشگیری خواهند کرد. یافته های ۳ مقاله حاکی از آن بود کهافرادی که دارای پای پرونیت می باشند اگر از کفش کنترل حرکتی به صورت طولانی مدت استفاده کنند طیف فرکانس عضلات پهنخارجی و سرینی میانی افزایش می یابد. و هم چنین تحمل خستگی عضلات اندام تحتانی در این گونه افراد بیشتر شده است. خستگیساختارهای داخلی پای افراد دارای پای پرونیت را بیشتر در معرض آسیب قرار می دهد. با توجه به نتایج به نظر می رسد که اضافه وزنباعث ناهنجاری کف پای صاف می شود که با توجه به الگوی گام برداری و کنترل وزن می توان از ناهنجاری کف پای صاف جلوگیریکرد و هم چنین استفاده از کفش های کنترل حرکتی می تواند از آسیب پای پرونیت جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

پای پرونیت ، اضافه وزن ، حرکات انتقالی ، راه رفتن ، دویدن