بررسی ضرورت و چالش های طراحی و بهره گیری از دادگاه های هوشمند

هوش مصنوعی، نمونه ای از سیستم های تصمیم گیری الگوریتمی، که قادر است تا با طبقه بندی اطلاعات ورودی و الگویابی، اطلاعات و وقایع آتی را پیشگویی و در خصوص آن ها تصمیمات مقتضی اتخاذ نماید و در حوزه های مختلفی به بهره برداری رسیده است. پیشرفت این حوزه تا جاییست که، فرض سیستمی الگوریتمی با قابلیت تحلیل و ارائه راه حل برای مسئله ای حقوقی، نه تنها بعید نیست، بلکه در برخی کشورها در ابعاد محدودی مورد استفاده قرار گرفته است. چنانچه پدیدآور، سیستم را با اطلاعات ورودی مربوط به قوانین به معنای عام، پیشینه تصمیمات قضایی، نظریات مشورتی، در کنار نظرات حقوقی آموزش دهد، و یادگیری ماشین و الگویابی با نظارت حقوقدانان صورت بگیرد، سیستم می تواند در مواجهه با یک مسئله حقوقی، بسان یک متخصص گره گشایی کند؛ چراکه با اطلاعات جامعی که در اختیار دارد، اعم از دانش حقوقی و تجربیات قضایی، اطلاعات موجود در مسئله جدید را تحلیل می کند، و راه موثقی برای حل مسئله ارائه می دهد. پژوهش حاضر نخستین گام های این حوزه را با بهره گیری از تجربیات کنونی در ایالات متحده آمریکا، کشورهای اروپایی و چین برمی دارد، پس از آشنایی با سیستم های الگوریتمی، نقش حقوقدانان در طراحی سیستم های ارائه دهنده خدمات حقوقی را توضیح می دهد، اهمیت استفاده از سیستم ها در ارائه خدمات حقوقی در توسعه هر دو حوزه فناوری و حقوقی، و چالش های استفاده از آن ها را برای تحقق دادرسی عادلانه بیان می کند.

کلیدواژه ها:

خدمات حقوقی هوشمند ، دادگاه هوشمند ، هوش مصنوعی ، سیستم تصمیم گیری الگوریتمی&emsp