لیلی و مجنون و رومیو و ژولیت در دیدگاه دریدا

خواجه نظامی گنجوی شاعر ایرانی قرن 13 میلادی در سال 1192 لیلی و مجنون را به نگارش در آورد و ویلیام شکسپیر شاعر انگلیسی قرن 16 میلادی در سال 1599 رومیو و ژولیت را نوشت. این دو داستانهایی هستند از ادبیات شرق و غرب که سرشار از عواطف انسانی ند و عشقی ناکام را به تصویر می کشند. ژاک دریدا مقاله بی گاهی گزین گونه در سال 1986 نوشته است و به بررسی تراژدی رمیو و ژولیت پرداخته است و عوامل ساختاری موثر در این اثر را بیان کرده است و اگر خواننده ایرانی با این جوانب آشنا باشد می تواند این عوامل ساختاری را در لیلی و مجنون شناسایی کند. برای مثال می توان در اینجا به دو نمونه اشاره نمود. اول آنکه رمیو و ژولیت هردو شاهد مرگ هم هستند که این عامل در لیلی و مجنون صدق می کند و دیگری آنکه شب در هر دو اثر بر روز غلبه می کند. در مقاله حاضر به مضامین مشترک این دو اثر بیشتر می پردازیم و مثال می آوریم.

کلیدواژه ها:

دریدا ، مرگ ، شب ، عشق ، جدایی