آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار در زمینه مسمومیت غذایی

زمینه و هدف: مسمومیت غذایی شایع ترین و مهمترین شکل بروز بیماری های منتقل شونده از غذا می باشد که در اثر مصرف غذای آلوده ایجاد می گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین آگاهی و نگرش و عملکرد دانشجویان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار در زمینه مسمومیت غذایی انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی-توصیفی بود که در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت. جامعه پژوهش همه دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار بودند. حجم نمونه ۱۵۰ نفر محاسبه شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان در زمینه مسمومیت غذایی بود که پایایی و روایی آن تایید گردید. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره آگاهی و نگرش و عملکرد دانشجویان به ترتیب ۳/۰۹±۲۰/۳۳، ۵/۱۱±۴۳/۱۴ و ۵/۶۴±۱۳/۰۴ بود. میانگین نمره آگاهی در ۶۱ درصد افراد در سطح خوب برآورد شد. میانگین نمره نگرش در ۶۴ درصد دانشجویان در سطح متوسط بود و عملکرد در ۵۸ درصد افراد ضعیف گزارش شد. بین آگاهی و سطح تحصیلات و عملکرد با سابقه مسمومیت در دانشجویان ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (۰/۰۵P<). نتیجه گیری: با وجود سطح بالای آگاهی و نگرش متوسط دانشجویان، عملکرد آنها در سطح ضعیفی قرار دارد. با توجه به شغل حساس دانشجویان نیروی دریایی در آینده که مدت طولانی را در کشتی سپری می کنند و دور از خانواده از غذایی جمعی استفاده می نمایند، برگزاری کارگاه های آموزشی با هدف ارتقا عملکرد ایشان در زمینه مسمویت غذایی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

Knowledge ، Attitude ، Practice ، Food Poisoning ، Navy. ، آگاهی ، نگرش ، عملکرد ، مسمومیت غذایی ، نیروی دریایی.