بررسی اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر نشانه های بالینی و تنظیم هیجانی کودکان قلدر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی برنشانه های بالینی و تنظیم هیجانی کودکان قلدر انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) می باشد. نمونه پژوهش شامل ۲۴ کودک قلدر بود که از میان دانش آموزانی که به فراخوان محقق پاسخ مثبت داده بودند، به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل، تقسیم شدند. مداخله به شیوه گروهی، طی ده جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم هیجانی شناختی (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱)، پرسشنامه قلدری (ایلینویز اسپلیج و هالت، ۲۰۰۱) بود که آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به سوالات آنها پاسخ دادند. در این پژوهش داده ها بر اساس آزمون تحلیل کواریانس وبا کمک نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن بود که، رفتاردرمانی دیالکتیک بر نشانه های بالینی و تنظیم هیجانی و مولفه های آن تاثیر معناداری دارد (P<۰/۰۱).

کلیدواژه ها:

رفتار درمانی دیالکتیک ، نشانه های بالینی قلدری ، کنترل خشم ، تنظیم هیجانی