بررسی وضعیت آموزشهای مهارت محور از دیدگاه دانشجویان آموزشکده سمای پارس آباد

هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت آموزشهای مهارت محور از دیدگاه دانشجویان آموزشکده سمای پارس آباد است که به روش توصیفی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشجویان آموزشکده سمای پارس آباد به تعداد ۵۲۷ دانشجو که از بین آنها تعداد ۲۲۰ نفر از طریق فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب گردید. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مقوله های شناسایی شده در پژوهش خاوری و گرزین (۱۳۹۵) استتفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق روایی صوری – محتوایی و پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای همه مولفه ها بالاتر از ۰/۷ به دست آمد. داده های تحقیق پس از گردآوری، با استفاده از نرم افزار spss در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که از دیدگاه دانشجویان، میانگین وضعیت آموزشهای مهارت محور (۲/۳۳) متوسط به پایین است. همچنین میانگین وضعیت مقوله کیفیت محتوا، برنامه ها و فرایندهای آموزشی از نظر مهارت محوری (۲/۱۰)، وضعیت فعالیت و نحوه تدریس اساتید از نظر مهارت محوری (۲/۶۳)، وضعیت کیفیت امکانات، زیرساخت ها و امور پشتیبانی از نظر مهارت محوری (۱/۸۹) و وضعیت کیفیت مدیریت، قوانین و مقررات از نظر مهارت محوری (۲/۷۱) می باشد که همگی پایین تر از میانگین متوسط قرار دارد و می توان گفت که از وضعیت مطلوبی برخوردار نیستند. نتایج رتبه بندی مقوله ها از نظر مهارت محور بودن نیز نشان داد مولفه کیفیت مدیریت، قوانین و مقررات با میانگین رتبه ۳/۱۸ بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده است. از این حیث، فعالیت و نحوه تدریس اساتید (با میانگین رتبه ۳/۱۳) در رتبه دوم، کیفیت محتوا، برنامه ها و فرایندهای آموزشی (با میانگین رتبه ۲/۰۲) در رتبه سوم و کیفیت امکانات، زیرساختها و امور پشتیبانی (با میانگین رتبه ۱/۶۷) در رتبه آخر قرار دارد. نتیجه اینکه، از دیدگاه دانشجویان، کیفیت مدیریت، قوانین و مقررات دانشکده سما دارای بیشترین شرایط مهارت محوری و کیفیت امکانات، زیرساختها و امور پشتیبانی دارای کمترین شرایط مهارت محوری بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت محور ، فنی و حرفه ای ، آموزشکده سما