شبکه معنایی «انجام کار» در گفتمان قرآنی برمبنای نظریه پیش نمونه

چکیدهنظریه پیش نمونه، یکی از نظریات مهم در معناشناسی شناختی است که از نتایج مبحث مقوله بندی محسوب می شود. با استفاده از این نظریه می توان یکی از از ابزارهای موثر معناشناختی را برای تحلیل واژگان قریب المعنی در سیاق های مختلف قرآن به دست آورد؛ طبق این نظریه هر واژه دارای یک حالت مرکزی یا پیش نمونه ای دارد که در یک شبکه یا سیاق های مختلف توسعه معنایی پیدا می کند و با آن معنای مرکزی و پیش نمونه ای در ارتباط است. برای دستیابی به مراد و مفهوم سازی الهی، نخست به معنای پیش نمونه ای نیاز داریم سپس به شبکه معنایی، با معنای پیش نمونه ای معنای مادی یا اصلی واژه ها و با شبکه معنایی، معنای معنوی یا فرعی به دست می آید؛ بر این اساس، نوشتار حاضر سعی دارد تا با کاربست نظریه پیش-نمونه و با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی، معنای کانونی انجام کار را در شبکه معنایی و ساختار منسجم قرآنی استخراج کند. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که برای انجام کار در ساختار قرآنی واژگان (فعل، عمل، صنع) بیشترین کاربرد را دارند، این سه واژه نه تنها به یک معنا نیستند، بلکه هیچ کدام از آنها را نمی-توان در جای یکدیگر به کاربرد.

کلیدواژه ها:

معناشناسی ، شبکه معنایی ، نظریه پیش نمونه ، گفتمان انجام کار