بررسی و مقایسه ی نگرش والدین دانش آموزان مدارس ابتدایی نسبت به برنامه های جدید درس تربیت بدنی بر اساس جنسیت و سن آنان

مقدمه: پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی بوده و به بررسی و مقایسه ی نگرش والدین دانش آموزان -مدارس ابتدایی نسبت به برنامه های جدید درس تربیت بدنی بر اساس جنس و سن آنان می پردازد . روش شناسی جامعه آماری شامل والدین دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر بابل در سال تحصیلی 91-90 بوده که تعداد آنها 18751 هزار نفر میباشد. به منظور انتخاب نمونه های آماری از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شده و حجم نمونه طبق جدول مورگان به تعداد 735 نفر میباشد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده که روایی و پایایی آن پس از جمع آوری نظرات و دیدگاه های اساتید مختلف کشور و انجام یک مطالعه مقدماتی مورد تأیید قرار گرفتα=0/87یافته ها: نتایج به دست آمده با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی موجود در نرم افزار SPSS19 نشان میدهد که نگرش اکثر والدین نسبت به برنامه های جدید درس تربیت بدنی مثبت میباشد96/2 درصد( و بین نگرش والدین بر اساس متغیرهای جنس و سن آنان تفاوت معنی داری وجود دارد. نگرش مردان مثبتتر از زنان بوده است و به جز در یک مورد نگرش والدین با سن کمتر مثبتتر بوده است. نتایج حاصل از تحقیق مبنی بر نگرش مثبت والدین نسبت به برنامه های جدید درس تربیت بدنی، عقیده و نظر برخی کارشناسان مبنی بر نگرش منفی اولیاء و عدم توجه آنان نسبت به این درس را رد نموده و خلاف آن را اثبات می نماید و لذا علت برگزاری ضعیف و نامناسب درس تربیت بدنی در مدارس را باید به وسیله انجام تحقیقات دیگری بررسی نمود.

کلیدواژه ها:

نگرش ، والدین ، برنامههای جدید ، تربیت بدنی