طراحی شبکه حمل و نقل پایدار جهت مو اقع اضطراری و مدیریت مخاطرات (مطالعه موردی منطقه ۷ تهران)

ضرورت اتخاذ تدابیر لازم در مواقع اضطراری جهت فعال شدن مسیرهای بحرانی ایجاب می نماید مدیریت شهری نسبت بهشناسایی شبکه حمل و نقل اضطراری برای مراکز و مکان هایی که در مدیریت اقتضائی و تداوم امداد و نجات در مواقعاضطراری مداخله داشته و هرگونه عدم دسترسی آنها منجر به اختلال در فرماندهی، کنترل و تداوم امداد و نجات می شوند،اهتمام داشته و بدین طریق تلفات و خسارات احتمالی کاهش یابد.لذا در این تحقیق با اولویت قرار دادن اهداف مزبور در سطحمنطقه ۷ تهران: محورهای خیابان انقلاب – دماوند، خیابان سپاه و همچنین بزرگراه های صیاد شیرازی و امام علی (ع) به عنوانمسیرهای بحرانی در نظر گرفته شده و مجموعا ۱۰۵ محل برای کنترل تردد برای مواقع بحرانی ملحوظ گردید.

کلیدواژه ها:

شبکه حمل و نقل شهری ، مدیریت مخاطرات ، محورهای شریانی درجه ۱ و ۲