بررسی رابطه تعارضات زناشویی با ترس از صمیمیت و ناگویی هیجانی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

هدف از انجام پژوهش حاضر؛ پیش بینی رابطه تعارضات زناشویی با ترس از صمیمیت و ناگویی هیجانی در زنان آسیب دیده از خیانتزناشویی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکزروانشناختی شهر اهواز در سال ۱۴۰۱ بودند. به این منظور ۱۵۲ نفر از زنان به روش نمونه گیری تصادفی مرحلهای انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تعارضات زناشویی براتی و ثنایی (۱۳۷۵)؛ ترس از صمیمیت دسکاتنر و تلن (۱۹۹۱)؛ ناگوییهیجانی تورنتو (۱۹۹۸) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روشگام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین ترس از صمیمیت و تعارضات زناشویی رابطه مثبت و معنادار، بین ناگویی هیجانی وتعارضات زناشویی رابطه مثبت وجود داشت (p<۰/۰۱). همچنین؛ بین ترس از صمیمیت؛ ناگویی هیجانی با تعارضات زناشویی در زنان رابطه چندگانه وجود داشت (p<۰/۰۱).

کلیدواژه ها:

تعارضات زناشویی ، ترس از صمیمیت ، ناگویی هیجانی ، زنان آسیب دیده از خیانت