تاثیر نقش پدر و مادر و سبک فرزندپروری بر میزان استرس و خشم کودکان (مورد مطالعه: دانش آموزان مقطع دوم ابتدایی مدارس دولتی شهر تهران)

بسیاری از اختلالات دوران نوجوانی و بزرگسالی ناشی از عدم توجه به مسائل و مشکلات عاطفی-رفتاری دوران کودکی است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر نقش پدر و مادر و سبک فرزندپروری بر میزان استرس و خشم کودکان (مورد مطالعه: دانش آموزان مقطع دوم ابتدایی مدارس دولتی شهر تهران) مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر بر حسب هدف کاربردی و بر حسب شیوه گردآوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان مقطع دوم ابتدایی مدارس دولتی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۱۶۱۰ نفر می باشد. نمونه پژوهش حاضر بر طبق روش نمونه گیری طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران ۳۱۰ نفر انتخاب شد. در این تحقیق از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. برای آزمون فرضیه ها سطح اطمینان برابر ۹۵/۰ در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش در سطح اطمینان ۹۵ درصد نشان می دهد که نقش پدر و مادر و سبک فرزندپروری بر میزان استرس و خشم کودکان معنادار است. بنابراین نتیجه گیری می شود که؛ سبک والدین مستبدانه با افزایش مشکلات درونی سازی و بیرونی سازی ارتباط مثبت دارد. در مقابل، سبک والدین مقتدرانه با مشکلات داخلی سازی و برون سازی کمتری در دوران کودکی همراه است. فرزندپروری آسان گیر به ویژه در سبک فرزندپروری مادران نیز با افزایش مشکلات رفتاری درونی و بیرونی در کودکان همراه است.