آداب برخورد با بیماران و معلولین از منظر قرآن و احادیث

زمینه وهدف: معلولیت و بیماری عضو جدایی ناپذیری از زندگی بشریت است. برخورد با بیماران و معلولین مستلزم پایبندی به اصول مهمی است. متاسفانه ما ناخواسته در نتیجه ناآگاهی از این اصول، تعداد بسیاری افراد ناتوان را طرد می کنیم؛ در حالی که می توانیم با عنایت به کلام وحی و احادیث این اصول را فرا بگیریم.روش شناسی: دراین مقاله مروری، جهت دستیابی به مقالات مرتبط، از حدود ۱۰ مقاله برگزیده شده از ۳۰ مقاله مورد استخراج از پایگاه های اطلاعاتی SID وGoogle scholar استفاده شده است.یافته ها: قرآن تنها کتاب آسمانی است که افراد معلول و بیمار را از نظر انسانی مساوی افراد عادی می داند و همواره به تحریم تمسخر آنان و مبارزه با سنت های غلط جاهلیت پرداخته است. این موضوع در سوره مبارکه عبس بسیار مشهود است. ائمه اطهار نیز وظایف مهم آنان در جامعه را بر شمرده و اجر اعانت به آنها و رسالت حکومت ها در قبال آنها را بیان می کنند. همچنین پرهیز از نگاه کردن به آنها موضوعی است بس مهم در کلام روشنگر ائمه اطهار.نتیجه گیری: از منظر قران و احادیث، انسانیت و معنویت دو بال رشد و تعالی انسان است نه جسم محدود آن. بیماران و معلولین را ارج نهیم. آنان را فردی عادی دانسته و با برخورد نادرست زمینه ساز خاموش ماندن استعداد های بی نظیرشان نباشیم.

کلیدواژه ها:

معاشرت با معلولین ، برخورد با بیماران ، قرآن و احادیث .