جمعیت، فرزند آوری و تاثیرات آن بر جامعه از منظر قرآن و اسلام

زمینه و هدف:کنترل جمعیت یک واژه پرتکرار در برنامه های تنظیم خانواده در سطح جهانی از دهه ۱۹۶۰ میلادی بوده است. تمرکز محدود به تنظیم بارداری منجر به برنامه های تنظیم خانواده ناکارآمد در سطح جهانی شده است. در ایران نگرش افراد نسبت به سیاست های افزایش جمعیت اخیر به لحاظ شناختی، پایین و به جهت فقدان اقدام عملی، منفی است. همچنین سیاست های افزایش جمعیت به علت شرایط حاکم بر جامعه با چالش نارضایتی اجتماعی مواجه است.روش: این مطالعه با روش مرور حیطه ای انجام شد. کلیه مطالعات مرتبط با اهمیت جمعیت در پایگاه های مقالات انگلیسی PubMed، Scopus، Web of Science و ProQuest و پایگاه های مقالات فارسی SID و Magiran و موتور جستجوگر Google Scholar با استفاده از کلیدواژه های افزایش جمعیت، سیاست حمعیتی، فرزند آوری، قرآن، حدیث جستجو شد. در نهایت، مقالات مروبطه انتخاب و با روش تحلیل چارچوبی ریچی و اسپنسر تحلیل شدند.نتایج: با مطالعه متون در این زمینه، احتمال کاهش خطرناک جمعیت و مشکل سالخوردگی جمعیت برای ایران در نظر گرفته شده است. این امر تبعات اقتصادی و اجتماعی بسیاری را برای کشور به دنبال خواهد داشت، لذا میزان باروری و ساختار جمعیت سالخورده ایران باید در مرکز توجهات قرار گیرد.آیات قرآن کریم و احادیثی که از پیامبر اکرم (ص) و ائمه مطهر (ع) به دست رسیده، بر لزوم فرزندآوری و نعمات فرزند تاکید کردند. از جمله این نمونه ها، آیات نحل ۷۲، کهف ۴۶، اسرا ۶، انعام ۱۵۱ و احادیث موجود در منابع مکارم الاخلاق، طبرسی، الشریف الرضی، قم، ۱۳۷۰ ش، چاپ چهارم ص۱۹۶، وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، موسسه آل البیت علیهم السلام، قم، ۱۴۰۹ ق، چاپ اول، ج۲۰،ص۵۴.، الکافی، کلینی، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۴۰۷ ق، چاپ چهارم، ج۵،ص۳۳۴. و وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۶۰.

کلیدواژه ها:

افزایش جمعیت ، فرزند‎ آوری ، قرآن ، حدیث