رفتار با معلولین از منظر قرآن و حدیث

زمینه و هدف: افراد معلول از ابتدای تاریخ در جامعه حضور داشته اند.قرآن کریم در سوره بقره بروز شرایط معلولیت در افراد را از امتحانات الهی می داند. نحوه رفتار و مراقبت از این افراد همواره مورد بحث و توجه بوده است. از آنجایی که دین مبین اسلام توجه متوازن به همه امور دارد و توصیه هایی جهت رفتار مناسب با افراد معلول ارائه کرده است. هدف از این پژوهش بررسی نحوه رفتار با معلولین از منظر قرآن و حدیث می باشد.روش شناسی: مطالعه حاضر بصورت مروری می باشد. پژوهشگران برای بررسی متون به جستجوی کلید واژه های رفتار با معلولین، معلولین ، قرآن و حدیث پرداختند. برای جمع آوری این متون از موتور جستجویGoogle scholar و جستجو در پایگاه های معتبر اینترنتی از جمله magiranو sidاستفاده شد. سرانجام پژوهشگران پس از بررسی مقالات یافت شده به تجزیه و تحلیل پرداختند.یافته ها: بررسی مقالات، آیات و روایات نشان می دهند که تعالیم الهی و روایات ائمه نحوه رفتار با معلولین را به خوبی تبیین کرده است. با توجه به آیات قرآن در زمینه تکالیف الهی مانند نماز و روزه و جهاد، خداوند هر کس را به اندازه طاقتش مکلف می نماید. همچنین کمک مالی و حمایت از این افراد نیز در آیات قرآن مشاهده می شود. احترام گذاشتن، عدم تحقیر و حفظ کرامت انسانی معلولین، حمایت و تشویق معلولین برای حضور در جامعه و بهره مندی برابر از خدمات اجتماعی از دیگر موارد حائز اهمیت در رفتار با این افراد است. بحث و نتیجه گیری: معلولیت یا نقص جسمی به معنی پایین بودن سطح این افراد از یک انسان نیست. معلولین حقوق اجتماعی برابر با دیگر انسان های یک جامعه دارند. با توجه به آیات قرآنی این افراد باید تحت حمایت روحی و روانی، مادی، جسمی و اجتماعی باشند تا از یک زندگی مطلوب بهره مند گردند.

کلیدواژه ها:

رفتار با معلولین ، معلولین ، قرآن و حدیث