نقش برنامه ریزی استراتژیک بر کاهش سکون زدگی شغلی و تغییر و تحول سازمانی در سازمان های هزاره سوم

تغییر سازمانی ، سازمان ها را برای رویارویی با مشکلات و تقاضاهای محیط درونی و بیرونی توانمند می کند. تغییر، موتور محرکه شرکت های موفق دنیا است و مدیریت تغییر، سازمان ها را در دستیابی به موفقیت و عملکرد مطلوب یاری می کند. در این میان کارکنان بیشتر نگران زندگی کاری خود هستند و کمتر درباره گذشته فکر می کنند، آنها شغلی می خواهند که ؛ مطمئن ، راضی کننده و طولانی مدت باشد. با این حال در مسیر پیشرفت شغلی نیروی کار به نقطه ای می رسند که احتمال ترقی کاهش پیدا می کند. در این مرحله گرفتن ارتقای پستی برای اشخاص، احتمال اندکی دارد. این مرحله »سکون« نام دارد. از طرف دیگر وجود فرصت های کم برای ارتقاء و وجود قوانین و مقررات خشک این احساس را در فرد بوجود می آورد که گرفتار یک نظام غیر منصف شده است . در شرایط بسیار متحول امروزی برنامه ریزی استراتژیک برای موفقیت هر سازمان نقش اساسی را دارد. بدیهی است هر سازمان که دارای توان برنامه ریزی استراتژیک مناسب باشد، در میدان عمل با موفقیت مواجه خواهد شد. از طرفی سازمان ها برای دستیابی به عملکرد مطلوب تر باید خود را با تغییرات سازمانی تطبیق دهند.. پس شخص نسبت به شغلش نقطه نظرهای منفی پیدا می کند. در این تحقیق نقش برنامه ریزی استراتژیک و تغییر سازمانی بر کاهش سکون شغلی مورد مطالعه قرار می گیرد، تا با شناخت این رابطه مدیران و سرپرستان در ایجاد شرایطی تلاش نمایند که تمامی توان نیروی کار در سازمان به کار گرفته شده و امکان رشد وشکوفایی سازمان و توسعه فردی نیروی کاری فراهم گردد چنین تلاشی موجب خواهد شد ضمن تامین بهداشت روانی کارکنان، عملکرد آنها در جهت تحقیق هدف های سازمان بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، تغییر سازمانی ، سکون شغلی ، عملکرد ، رضایت شغلی