پیش بینی ماکزیمم نشست در اطراف تونل خط هفت متروی تهران از طریق شبکه عصبی

به طور کلی حفر تونل و دیگر سازه های زیرزمینی منجر به حذف توده ای از خاک وسنگ محل و بروز تغییرات قابل توجه در وضعیت تنش اطراف آنها میگردد. از جمله پدیده های مهم ناشی از این دست خوردگی وقوع نشست هایی در سطح زمین است که این امر به ویژه در مناطق شهری و بهخصوص هنگام عبور از زیر مناطق مسکونی شهری از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین برای جلوگیری از خسارت های ناشی از حفر تونل برروی سازه های سطحی و زیرزمینی میزان نشست باید پیش بینی شود. یکی از روش های پیش بینی نشست استفاده از شبکه عصبی می باشد. در این مقاله سعی شده است تا با پیش بینی میزان نشست تونل خط هفت متروی هفت با استفاده از شبکه عصبی از خطرات و اثرات احتمالی به سازه های دیگر جلوگیری کنیم.

کلیدواژه ها:

نشست زمین ، شبکه عصبی ، متروی تهران