تاثیر برنامه خودکارآمدی بر عزت نفس دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه خودکارآمدی بر عزت نفس دانش آموزان ابتدایی شهر الیگودرز انجام گرفت. روش تحقیق از حیث هدف کاربردی و از نوع روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر الیگودرز سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ است. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای بود به این ترتیب که مدارس ابتدایی شهر الیگودرز به ۴ ناحیه تقسیم شدند و از هر ناحیه دو مدرسه دخترانه به طور تصادفی انتخاب شدند. تعداد ۴۰ نفر از بین افراد داوطلب واجد شرایط به طور تصادفی انتخاب شدند؛ که به طور تصادفی به دو گروه آزمایش ۲۰) نفر) و کنترل ۲۰) نفر) تقسیم شدند. ملاکهای ورود به مطالعه: کودکان ابتدایی، جنسیت دختر، کودکانی که قبلا یا در طی فرایند هیچگونه آموزش یا درمانی خودکارآمدی را دریافت نکرده باشند، افرادی که هیچگونه اختلالی جسمی نداشته باشند. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه تحت آموزش خودکارآمدی مبتنی بر توانمندسازی قرار گرفت اما گروه کنترل تحت آموزش هیچ برنامهای قرار نگرفتند. ابزار این پژوهش شامل مقیاس عزتنفس کودکان ابتدایی عزیزی مقدم است. داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS در دو بخش آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در متغیر عزت نفس بین دو گروه کنترل و آزمایش نشان میدهد. به این ترتیب که بین دو گروه آزمایشی و کنترل در متغیر عزتنفس (p=۰/۰۰۰) و (F=۸۸/۸۷۰) تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین پیشنهاد میشود در مدارس از مربیان مجرب و کارآزموده با تحصیلات عالی برای آموزش برنامه خودکارآمدی استفاده شود و تحقق این امر نیازمند همکاری و مشارکت میان خانواده ها، معلمان، مربیان و به طورکلی کسانی است که به نحوی با کودکان در ارتباط هستند.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، برنامه خودکارآمدی ، دانش آموزان ابتدایی