بررسی رابطه سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان خاش

سلامت روانی یکی از مهم ترین عوامل موثر در ارتقاء و تکامل انسان ها محسوب می شود . این امر در دانش آموزان از اهمیت بسیاری برخوردار است . بر این اساس ، سوال های اساسی تحقیق آن است که آیا بین سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی دار وجود دارد و هم چنین بررسی رابطه بین متغیرهای جنس ، سن ، بعد خانوار ، تحصیلات والدین ، شغل والدین و سلامت روانی از دیگر اهداف این پژوهش است . پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است و نمونه آن شامل ۱۰۰ نفر (۵۰ دختر و ۵۰ پسر) از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان خاش می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند . برای جمع آوری داده های مورد نیاز و سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ - ۲۸) استفاده شده است . علاوه بر این برای سنجش عملکرد تحصیلی ، معدل دانش آموزان جمع آوری شده است. اطلاعات اطلاعات از طریق آزمون همبستگی پیرسون و اسپرمن و با استفاده از آزمون های t استیودنت ، تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل و محاسبه می شوند . نتایج تحقیق نشان می دهد که بین سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی دار مشاهده نشد . همچنین بین سلامت روانی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود دارد . بین سن و افسردگی رابطه عکس وجود دارد . بین بعد خانوار و نمره مقیاس نشانه های جسمانی رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد و بین سلامت روانی دانش آموزان دارای والدین با شغل و سطح تحصیلات تفاوت معنی دار وجود دارد .

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان مقطع متوسطه