شناخت بهتر در زمینه عملکرد شرکت ها و نحوه تصمیم گیری درباره خرید سهام آنها بر اساس خوش بینی مدیریتی در بورس اوراق بهادار

رقابت پذیری به معنای توانایی و عملکرد یک شرکت ، یک بخش اقتصادی یا یک کشور در فروش و عرضه کالا و خدمات در یک بازار در مقایسه با دیگر شرکت ها، زیر بخش ها، و کشورهای حاضر در همان بازار است . این اصطلاح همچنین برای بازارها نیز استفاده می شود که اشاره به میزان رقابت پذیر بودن ساختار بازار دارد. باید توجه شود که رقابت پذیر بودن یک بازار ارتباطی به رقابت پذیری شرکت های حاضر دراین بازار ندارد . رقابت پذیری »توانایی افزایش سهم بازاری و یا سوددهی و ماندن در صحنه رقابت جهانی برای یک دوره طولانی « است . مدیران، رقابت پذیری را تحت تاثیر عوامل مختلفی انجام می دهند و خصوصیات مدیران، سبک تصمیم گیری آنها را پیرامون این موضوع تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از این خصوصیات، خوشبینی است که با بررسی این موضوع به شناخت بهتری در زمینه عملکرد شرکت ها و نحوه تصمیم گیری درباره خرید سهام آنها می توان دست یافت . در بازار رقابت ، شرکتهااجبارا باید شیوههایی از تولید را به کار گیرند که از کمترین میزان هزینه و بالاترین میزان کارایی برخوردار باشند تا به این ترتیب بتوانند به مصرفکننده در تحصیل کالایی با کیفیت بهتر و قیمت پائین تر کمک کنند . در این حالت منابع کل اقتصاد به شیوه کارآمدتر مورد استفاده قرار گرفته و باعث می شود تمام اقتصاد سود ببرد. باید این نکته را خاطر نشان شد که مفاهیمی مثل بازارهای رقابتی یا انحصاری مفاهیم نسبی هستند. در واقع اگر انواع بازارها را از نظر نوع رقابت دسته بندی کنیم ، می توان گفت انواع بازارها یک طیفی است که یک سر آن بازار رقابت کامل و سر دیگر آن انحصار کامل قرار دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تبیین رابطه رقابت در بازار و اهرم مالی با خوش بینی مدیریتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. این پژوهش طی دوره ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ در ۱۳۲ نمونه آماری مورد مشاهده قرارگرفته و با استفاده از رگرسیون لجستیک انجام شده است . نتایج این تجزیه و تحلیل بیانگر این است که بین رقابت در بازار محصول و خوش بینی مدیریتی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.