منابع انسانی ، فناوری و توسعه پایدار در انقلاب صنعتی چهارم

هدف این مقاله ارائه راه حلهایی است که به کمک آنها، ضمن اجرا و بهرهمندی از مزایای انقلاب صنعتی چهارم، چالشهای نیروی انسانی و موانع توسعه پایدار در آن حداقل گردد. مقاله با بررسی دیجیتالی شدن مشاغل در انقلاب صنعتی چهارم و مشکلات نیروی کار در آن، به چالش توسعه پایدار در جوامعی که این انقلاب اجرا میشود پرداخته است. استفاده از ماشینهای فرمان پذیر از هوش مصنوعی و اجرای عملیات تولیدی به صورت دیجیتالی به دو صورت نیروی انسانی را در سازمانها تحت تاثیر قرار میدهد. اولین چالش نیروی انسانی در سازمانها نیازهای فنی و دانش دیجیتال شاغلین و دومین مشکل بینیازی سازمانهای دیجیتال به بسیاری از مشاغل فعلی است که در نتیجه آن اهداف توسعه پایدار آسیب دیده یا می تواند کاملا از بین برود. در توسعه پایدار به صورت اساسی بر رفاه، ریشهکنی فقر مطلق، برابری اجتماعی و رشد اقتصادی تاکید میشود. روش تحقیق در این مقاله روش تحقیق مروری نظام مند است. برای این هدف محقق بیش از ۸۰ مقاله، ۵ کتاب و چندین سند بین المللی در حوزه مورد تحقیق را بررسی و بر اساس کلیدواژه های "انقلاب صنعتی چهارم" ، " تولید دیجیتال " ، " منابع انسانی" ، " توسعه " و " توسعه پایدار" اقدام به بررسی موضوع کرده است. این بررسیها در طی چهار ماه در بازه زمانی مردادماه تا آبان سال ۱۴۰۱ صورت پذیرفت. همه منابع مورداستفاده خارجی و زبان نوشتاری منابع انگلیسی بودند. یافته ها و نتایج تحقیق تاکید دارند که اگرچه اجرای انقلاب صنعتی چهارم و دیجیتالی شدن فرایندهای تولیدی در صنایع چالش جدی برای تداوم اشتغال نیروی انسانی در سازمانها و در نتیجه توسعه پایدار در جوامع به وجود میآورد لکن به کمک مدیریت منابع انسانی کارآمد میتوان به مقابله با این چالش پرداخته و نتایج مخرب آن را به حداقل رساند. راهحلها در این باره عبارتاند از؛ رویکرد استراتژیک و برنامه ریزیهای بلندمدت، تجهیز مدیران سازمانها به دانش مدیریت تغییر، آموزش و مشاوره کارکنان برای کاهش مقاومت در برابر تغییر، مهارتهای ایجاد روابط بینفردی و ایجاد کانالهای باز ارتباطی در سازمان، اشتراک گذاری دانش بین کارکنان و یادگیری درون سازمانی کارمند محور.

کلیدواژه ها:

انقلاب صنعتی چهارم ، منابع انسانی ، تولید دیجیتال ، توسعه پایدار