بررسی نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد سازمانی در رابطه با متغیرهای تاثیرگذار برقصد ترک کار

این تحقیق به بررسی تاثیر رضایت شغلی، استرس شغلی، تعهد کاری و مشارکت شغلی بر قصد ترک شغل در شرکت نفت ن پرداخته است. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بوده و برای جمع آوری داده های مورد نیاز جهت تجزیه و تحلیل آماری از پرسشنامه استفاده گردید. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی کارکنان (رسمی، مدت معین و مدت موقت) شرکت نفت (گچساران) تشکیل میدادند که تعداد آنها برابر با ۷۵۰۰ نفر میباشد. مطابق با فرمول کوکران، حجم نمونه برابر با ۳۶۵ تعیین گردید. روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده بوده است. روایی پرسشنامه ها به وسیله ی روایی سازه - همگرا و روایی تشخیصی از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن به وسیله ی روش آلفای کرونباخ مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده توسط تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی مورد آزمون قرارگرفت. نتایج نشان داد که نقش میانجی رضایت شغلی بین استرس شغلی و قصد ترک کارکنان معنیدار بود. همچنین نقش میانجی تعهد سازمانی بین مشارکت شغلی و قصد ترک کار تایید گردید. در همین راستا تاثیرگذاری استرس شغلی و مشارکت شغلی بر رضایت، تعهد و قصد ترک کار، و تاثیرگذاری رضایت و تعهد بر قصد ترک کار مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

تعهد شغلی ، مشارکت شغلی ، رضایت شغلی ، استرس شغلی ، قصد ترک کار