کاربرد معیارهای PAW و IWC در مدیریت آبیاری و نقش آن بر توزیع شوری خاک و جذب آب گیاه
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 51، شماره: 11
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 221
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-51-11_005
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1402
چکیده مقاله:
ابتداییترین و متداولترین معیار فراهمی آب خاک برای گیاه "آب قابل استفاده گیاه (PAW)" است که دسترسی یکنواخت آب را بین دو حد پتانسیل ماتریک (معادل رطوبت ظرفیت مزرعهای تا پژمردگی دائم) فرض می کند و از سایر عوامل محدود کننده فراهمی آب برای گیاه صرف نظر مینماید. معیارهای جدیدتر فراهمی آب مانند "ظرفیت آب انتگرالی (IWC)"، محدودیت های ناشی از تهویه نامناسب، زهکشی سریع، مقاومت فروروی خاک و شوری را مدنظر قرار میدهد تا میزان آب قابل استفاده در خاک را به درستی برآورد نماید. در این پژوهش به منظور مقایسه کارایی دو معیار PAW و IWC، در یک باغ پسته تحت سامانه آبیاری قطرهای، با اندازهگیری ویژگیهای فیزیکی و هیدرولیکی خاک، مقدار PAW و IWC محاسبه و با استفاده از آنها دو مدیریت آبیاری و تعیین گردید که بهترتیب دور آبیاری ۸ و ۱۲ روز و مدت آبیاری ۶ و ۱۲ ساعت بهدست آمد. پس از صحت سنجی مدل هایدروس برای شرایط باغ که دقت بالای مدلسازی را نشان داد، توزیع شوری و جذب آب گیاه برای دو مدیریت آبیاری مدلسازی شد. نتایج حاصل از مدلسازی نشان داد که در شوری خاک به مناطق دورتری از ریشه درخت رانده شده و ناحیه با سطوح شوری پایین که نقش موثری در جذب آب دارد گسترش مییابد. از این رو میتوان بیان کرد که در مقایسه با آب بیشتری در دسترس گیاه قرار میدهد. براساس مدلسازی صورت گرفته در و به ترتیب ۷/۶۳ و ۱/۴۸ درصد از نیاز رطوبتی گیاه تامین شد. بنابراین با استفاده از معیار IWC، مدیریت آبیاری صورت گرفته میتواند تطابق بهتری با شرایط مزرعه داشته و تنشهای کمتری متوجه گیاه شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی عطایی
فارغ التحصیل دکتری دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و مهندسی خاک
محمدرضا نیشابوری
استاد، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مهدی اکبری
دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
اصلان اگدرنژاد
استادیار، گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
صفورا اسدی
استادیار، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :