الگویی برای انجام مطالعات ژئوتکنیک در پروژههای مترو با تکیه بر تجارب حاصل از پروژههای خط 7 تهران و خط 2 تبریز

میزان و حجم مطالعات ژئوتکنیک در پروژههای خطی شهری مثل خطوط مترو یکی از مسائلی است که در مطالعات این گونه پروژهها اغلب محل اختلاف مهندسین میباشد. اهمیت و نقش مطالعات ژئوتکنیک در طراحی صحیح و انتخاب روشهای اجرایی مناسب در پروژههای شهری بامخاطرات مختلف بر کسی پوشیده نیست. از طرف دیگر هزینه و زمان لازم برای انجام مطالعات مذکور مطرح میباشد که میبایست بسته به شرایطخاص هر پروژه و نتایج حاصل از مطالعات اولیه زمین شناسی حالتی بهینه انتخاب نمود. در این مقاله سعی شده است که بر اساس تجارب حاصل از مطالعات ژئوتکنیک پروژههای خط 7 مترو تهران و خط 2 مترو تبریز، ضمن بررسی مطالعات ژئوتکنیک انجام شده در پروژههای مذکور الگویی برای انجام مطالعات ژئوتکنیک در مطالعات فاز یک و دو پروژههای مترو ارائه گردد. در این مطالعه با استفاده از نتایج مطالعات خط 7 متروی تهران و خط 2 مترو تبریز و نیز دستورالعملهای موجود در مطالعات ژئوتکنیکی تونلها، فواصل و عمق مناسب گمانهها در شرایط مختلف زمین شناسی، حجم و میزان آزمایشات صحرایی و آزمایشگاهی مشخص گردیده است. در مطالعات مرحله اول فواصل گمانهها بین 400 تا 500 متر و در مطالعات مرحله دوم در حدفاصل گمانههای قبلی حفر 1 گمانه یا چاه شناسایی مناسب است.

کلیدواژه ها:

مطالعات ژئوتکنیک ، مترو تبریز ، مترو تهران ، آزمایشهای صحرایی