بررسی نقش میانجی امید در رابطه بین جو عاطفی کلاس با انگیزش تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی امید در رابطه بین جو عاطفی کلاس با انگیزش تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت . این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بافق به تعداد ۷۷۳ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل داد که از بین آن ها تعداد ۲۶۳ نفر به صورت در دسترس انتخاب و مقیاس انگیزش تحصیلی والرند (۱۹۹۲)، مقیاس مقیاس جو روانی اجتماعی کلاس فریز و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر (۱۹۹۹) را به صورت الکترونیکی تکمیل کردند. تجزیه وتحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر در نرم افزار SPSS-۲۶ و ایموس ۲۴ انجام شد. نتایج نشان داد که ارتباط مثبت و معنی داری بین امید و نمره کل جو عاطفی کلاس با انگیزش درونی و بیرونی وجود دارد (۰۱/ ۰(p<، همچنین رابطه منفی و معنی داری بین امید با بی انگیزگی وجود داشت . نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که مدل با تصحیحاتی برازش مناسبی پیدا کرد و امید نقش میانجی در رابطه بین جو عاطفی کلاس با انگیزش تحصیلی دانش آموزان داشت ( X۲/df=۱/۴۷, GFI=۰/۹۹, AGFI=۰/۹۶, .(CFI=۰/۹۹, NFI=۰/۹۹, IFI=۰/۹۹, RMSEA=۰/۰۰۴ براساس یافته های به دست آمده لازم است با آموزشهای مناسب ، جو عاطفی کلاس و امید را در سیستم آموزشی بهبود داد تا پیامدهای مثبتی در انگیزش تحصیلی آنان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، امید ، جو عاطفی کلاس