بررسی رابطه جهتگیری مذهبی وسبک های هویتی با خودکارآمدی دبیران مقطع متوسطه شهرستان بیله سوار

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه جهت گیری مذهبی وسبک های هویتی با خود کار آمدی دبیران مقطع متوسطه شهرستان بیله سوار بوده است. روش تحقیق از نوع همبستگی است که به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دبیران شاغل مقطع متوسطه در مدیریت آموزش و پرورش شهرستان بیله سوار ۳۶۴) نفر) در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۷ میباشد. تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران ۱۸۷ نفر برآورد شد که به صورت نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و جایگزین شدند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه های پرسشنامه جهتگیری مذهبی، سبکهای هویتی و خودکارآمدی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی شامل آزمون کولموگراف اسمیرنف و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین خرده مقیاسهای جهت گیری مذهبی وسبک های هویتی با خود کار آمدی دبیران مقطع متوسطه آموزش و پرورش شهرستان بیله سوار رابطه معناداری وجود دارد. همچنین با توجه به یافته های به دست آمده از نتایج پژوهشهای مختلف میتوان این گونه بیان داشت که ابعاد جهتگیری مذهبی وسبک های هویتی میتواند در بهره گیری بهتر از تواناییهای فردی و در نتیجه سازگاری و حل مسایل مختلف و ارتقای سطح خود کار آمدی دبیران کمک کننده باشد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، سبک های هویتی ، خود کارآمدی