بازاندیشی معماری با رویکرد بررسی هویت معماری پایدار منطقه گرا

ادراک در نظریه گشتالت نتیجه درک کلیتی واحد است که پس از آن شناخت اجزا امکان پذیر خواهد بود. تحلیلاثر معماری ( شکل) در منظر ( زمینه) بر اساس اصول گشتالت امکان پذیر بوده و این رویکرد کمترین تاثیر بصری منفی رادر منظر طبیعی دارد و منظر خاص خود را در فرایند تولید اثر معماری بازآفرینی می نماید، در نتیجه می تواند ازهمسازترین نمونه های نوین خلق مناظر شهری جدید تلقی شود. مفهوم هویت در معمار ی بازگوکننده معنایی است کهاثر برا ی مخاطب خود دارد. بر این مبنا هویت در عین توجه به تاریخ، فرهنگ و گذشته، معنایی متمایز از تکرار صرفالگوها ی قبل خواهد داشت . همچنین توجه به نیازها، ایده آل ها و اندیشه های ساکنین، نقش زیاد ی در شکل گیری هویتاثر معماری دارد. از جمله مولفه های موثر در خوانایی معنا و هویت، انطباق فرم با عملکرد درونی و همچنین انطباقویژگی های کالبدی با مصالح و فناوری بومی است. حس ذاتی تعامل با منطقه نشانه حساسیت زیست محیطی است که درقرن حاضر بسیار حیاتی است. امروزه می دانیم منطقه گرایی که وارد مرحله جدیدی از روند تکاملی خود شده است کههمانا "منطقه گرایی پایدار" است باید در گفتمان بزرگتری از معماری قرار داده شود و مناظره در مورد نقش کاربستمعمار ی سبز منطقه ای به عنوان یکی از عوامل هویت فرهنگی و حس مکان مورد ترویج قرار گیرد . این مفهوم با استفادهاز بستر جغرافیایی، مصالح، روشهای طراحی و تکنولوژی، انرژ ی و فضاها ی توسعه که برای اکوسیستم منطقه واجتماعات محلی مضر نیستند، تاثیرات منفی زیست محیطی و ساختار اجتماعی را مورد بررسی قرار میدهد. در ایندیدگاه، مناطق را باید از لحاظ منابع منحصربه فرد و محدودیت های خاص خود تعریف کرد که در یک سیستم تعاملیجهانی و منطقها ی از وابستگی های متقابل پیچیده که فیزیکی، اجتماعی، فرهنگی و مهمتر از همه اکولوژیک هستند،تبعیت کنند.

کلیدواژه ها:

بازشناسی معماری ، هویت معمار ی ، معماری پایدار ، معمار ی منطقه گرا ، منطقه گرایی پایدار