بررسی آزمایشگاهی اتصالات مفصلی بتنی مرسوم

اتصالات مفصلی کاربرد زیادی در سازه ها دارند و در برخی موارد کاربرد آنها باعث بهبود رفتار لرزه ای و یا کاهش ابعاد اعضا می گردد. به رغم اهمیت این اتصالات و همچنین استفاده فراوان از آنها در سازه های فولادی، به علت عدم وجود جزئیات مطمئن کاربرد آنها در سازه های بتنیبسیار اندک است. در این تحقیق دو شکل مختلف این اتصالات که گاهی در سازه های بتنی استفاده می شود، مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار گرفته است. این اتصالات در محل اتصال تیر به ستون به کار رفته و در هر دوی آنها آرماتورهای طولی در محل اتصال به صورت ضربدری در آمده است. برای بررسی اثر کاهش سطح مقطع در محل اتصال، شیارهایی در وجه بالایی و پایینی یکی از نمونه ها ایجاد شده است. نتایج نشان می دهد که به رغم اینکه این جزئیات به عنوان اتصال مفصلی در نظر گرفته میشوند، عملا رفتار مفصلی ندارند. ضمن اینکه مود شکست آنها به گونه ای است که در بارهای جانبی تکرار شونده مثل زلزله دچار شکست های ترد می گردند و بنابراین استفاده از آنها در ساختمان توصیه نمی گردد.

کلیدواژه ها:

مفصل ، اتصال ، گیردار ، نیمه گیردار ، جاری شدن