اثر تمرین هوازی بر عملکرد حافظه کلامی و غیرکلامی زنان ۲۵ و ۵۰ ساله

مقدمه: فعالیت جسمانی موجب افزایش نورون زایی میشود و نقش مهم نورونها بر یادگیری و حافظهاثبات شده است. به نظر میرسد ورزش هوازی باعث پیشرفت عملکرد حافظه در سنین مختلف میشود، اما ازآنجایی که مشخص شده است نورونزایی با افزایش سن کاهش مییابد بنابراین، هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی بر عملکرد حافظه کلامی و غیرکلامی زنان ۲۵ و ۵۰ سال بود. مواد وروشها: در این پژوهش کاربردی ۱۲ زن ۲۵ ساله )وزن: ۳۹ / ۵ ± ۵۰ / ۵۹ کیلوگرم، قد: ۱۰ / ۴ ± ۵۰ / ۱۶۳سانتیمتر( و ۱۲ زن ۵۰ ساله )وزن: ۴۲ / ۴ ± ۰۸ / ۶۴ کیلوگرم، قد: ۲۱ / ۴ ± ۵۸ / ۱۶۲ سانتیمتر( سالم به صورتداوطلبانه شرکت کردند. آزمودنیها به طور جداگانه در یک جلسه تمرین هوازی با شدت متوسط به مدت یک ساعتشرکت کردند. پیش و پس از تمرین آزمونهای حافظه کلامی و غیرکلامی از آنها گرفته شد. داده ها با استفاده ازآزمونهای t زوجی و مستقل و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج اختلاف معناداری بینآزمونهای حافظه کلامی و غیرکلامی بین دو گروه در پیش و پسآزمون را نشان داد ) ۰۵ / ۰ > p(. همچنین، ورزشدر هر دو گروه تاثیر معناداری بر حافظه کلامی و غیرکلامی داشت ) ۰۵ / ۰ > p(. بعلاوه، یک جلسه تمرین هوازیتاثیر متفاوت معناداری بر حافظه کلامی ) ۰۵ / ۰ = p ( و غیرکلامی ) ۰۰۷ / ۰ = p( دو گروه داشت و این تاثیر بر رویحافظه غیرکلامی بیشتر بود. نتیجه گیری: عملکرد حافظه کلامی و غیرکلامی زنان ۲۵G- بهتر از زنان ۵۰G-بود اما ورزش هوازی در هر دو گروه این عملکردها را افزایش داد و این میزان افزایش در زنان ۲۵G- بیشتر بود.همچنین، تاثیر ورزش هوازی بر عملکرد حافظه غیرکلامی بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، حافظه کلامی ، حافظه غیرکلامی ، زن ، آمادگی جسمانی