بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود خودپنداره نوجوانان دختر قربانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود خودپنداره نوجوانان دختر قربانی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع طرح تک آزمودنی با چندین خط پایه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود که از میان آنها ۳ نفر بر اساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به مدت ۱۲ جلسه تحت مداخله طرحواره درمانی و ۲ و ۴ هفته پس از پایان مداخله نیز مورد پیگیری قرار گرفتند. داده ها در سه مرحله خط پایه، درمان و پیگیری با استفاده از پرسش نامه خودپنداره راجرز جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از عملکرد دانش آموزان در مراحل خط پایه، مداخله و پیگیری با استفاده از روش تحلیل دیداری نمودارها، روش درصد داده های غیرهمپوش (PAND) و درصد بهبودی استفاده شد. یافته ها نشان داد که بعد از مداخله اثر طرحواره درمانی بر بهبود خودپنداره نوجوانان دختر قربانی معنادار بود (۰۱/۰p<). بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت که طرحواره درمانی روش مداخله مناسبی برای بهبود خودپنداره نوجوانان دختر قربانی است.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، خودپنداره ، نوجوانان دختر ، قربانی