پیش بینی خودبیمارانگاری بر اساس حساسیت پردازش حسی

حساسیت پردازش حسی بر متغیر های مختلفی اثرگذار می باشد اما سنجش تاثیر آن بر اختلال خودبیمارانگاری مغفول مانده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیرگذاری ابعاد مختلف حساسیت پردازش حسی در پیشگویی میزان خودبیمارانگاری افراد اجرا گردید. پژوهش کاربردی حاضر به روش پیمایشی با رویکرد توصیفی- همبستگی مقطعی انجام شده است. در این مطالعه تعداد ۲۵۵ نفر به عنوان اعضای نمونه به روش نمونه برداری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه حساسیت پردازش حسی آرون و آرون و پرسشنامه خودبیمارانگاری ایوانز گردآوری و سپس با استفاده از نرم افزارSPSS ۲۱ و با بکارگیری آزمون های آماری توصیفی و استنباطی، از جمله ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. در این مطالعه، میانگین و انحراف معیار نمره حساسیت پردازش حسی ۷۴/۱۷ ±۲۰/۹۲ از ۱۲۵ و خودبیمارانگاری ۹۱/۹ ± ۰۵/۳۳ از ۶۵ بود. یافته ها حاکی از آن بود که بین ابعاد سهولت تحریک (۴۳۷/۰=r) و آستانه حسی پایین (۴۱۴/۰=r) با خودبیمارانگاری همبستگی معنی دار وجود دارد (۰۵/۰>P). همچنین حساسیت پردازش حسی می تواند پیش بینی کننده خودبیمارانگاری باشد. بر اساس نتایج مطالعه، باید به تاثیر سطح حساسیت پردازش حسی افراد بر افکار خودبیمارانگارانه آنها، توجه شود.

کلیدواژه ها:

حساسیت پردازش حسی ، خودبیمارانگاری