بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی بر میزان توجه اشتراکی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم باعملکرد بالا

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی بر میزان توجه اشتراکی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کودکان پسر۱۰ تا ۱۳سال اتیسم با عملکرد بالا در مراکز توانبخشی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. تعداد۳۰ کودک با عملکرد بالا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از مرکز بهزیستی و توانبخشی شهر تهران به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) به شیوه تصادفی گمارش شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سنجش دامنه طیف اتیسم و مقیاس ارتباط اجتماعی اولیه((ESCS بود. در این پژوهش گروه آزمایش در۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای به مدت ۱ ماه بازی درمانی گروهی را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکردند. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که بازی درمانی گروهی موجب بهبود میزان توجه اشتراکی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا شده است.

کلیدواژه ها:

اتیسم ، بازی درمانی گروهی ، توجه اشتراکی