بررسی اثرات هورمون های رشدی بر پارامترهای جوانه زنی گندم تحت تنش شوری

به منظور بررسی اثرات هورمون های رشدی بر پارامترهای جوانه زنی و رشد گیاهچه های گندم تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در 4 تکرار در سال 1390 انجام شد. در این آزمایش فاکتور اول تنش شوری در 4 سطح ( 3/87 و 5/95 و 10/25 و 12/87 دسی زیمنس) و فاکتور دوم در 4 سطح هورمونی ( شاهد ، GA3 (GA3+Kinitin(150mg/litr) ،Kinitin(150mg/litr) ،(150mg/litr) مورد بررسی قرار گرفته شد . رقم مورد بررسی دراین آزمایش رقم بهاره ارگ که مقاوم به شوری می باشد بود . پس از تجزیه آماری صفات بررسی شده در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه ها، مشاهده شد که با افزایش شوری درصد جوانه زنی و تعداد کلئوریز، طول کلئوپتیل و طول کلئوریز، وزن خشک کلئوپتیل، کلئوریز، گیاهچه به شدت کاهش یافت. افزایش میزان اسید جیبرلیک باعث افزایش درصد جوانه زنی و تعداد کلئوریز، طول کلئوپتیل و طول کلئوریز، وزن خشک کلئوپتیل، کلئوریز در سطح مختلف شوری شد . مشاهده شد که با استفاده هورمون کینتین درصد جوانه زنی و تعداد کلئوریز، طول کلئوپتیل و طول کلئوریز، وزن خشک کلئوپتیل، کلئوریزو گیاهچه کاهش گردید . اثرات متقابل بین هورمون های رشدی و سطوح شوری در تمامی صفات به غیر از درصد جوانه زنی و بذور خراب معنی دار گردید. با استفاده از ت نایج این پژوهش و توسعه تحقیقات در ارتباط با بررسی اثرات برون زای (تیمارهای هورمونی) تنظیم کننده های رشدی، می توان درک بهتری در زمینه مکانیسم های فیزیولوژیکی تحمل گیاهان به تنش های محیطی به دست آورد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش شوری ، هورمون ، جوانه زنی