ارزیابی میزان آسیب پذیری بافت فرسوده در برابر مخاطره طبیعی زلزله با استفاده از روش ماشین بردار ( نمونه موردی: حوزه ۲ شهر کرمان)
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 311
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KJUSG-9-1_014
تاریخ نمایه سازی: 20 فروردین 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: انسان امروزی با توجه به پیشرفت روزافزون خود و نیز رشد جمعیت اقدام به ساخت شهرهای جدید جهت اسکان بخشی از جمعیت نموده است و با توجه به این که شهرها مانند سیستمی با ساختاری هماهنگ و پویا میباشد، میبایست همه اصول دفاعی را رعایت نمود تا بشر پیشرفته و متمدن دارای تکنولوژی در این سکونتگاه ها کمترین احساس خطر را بنماید و در مواقع بحران بتواند بهترین مدیریت بحران را ارائه نماید. لذا با توجه به اینکه ایران جز ده کشور بلاخیز و ششمین کشور زلزله خیز دنیا است و بافت فرسوده شهر کرمان نیز از این قاعده مستثنی نیست لزوم استفاده از تکنیک های سنجش از دور شهری مثل ماشین بردار برای شناسایی و مدیریت بحران زلزله ضروری می باشد.داده و روش: مقاله حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش ترسیمی - تحلیلی می باشد. در این پژوهش ابتدا با استفاده از تصاویر ماهوارهای ASTER سال ۲۰۰۷ به شناسایی بافت های فرسوده شهر کرمان با استفاده از روش طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان پرداخته شد. در این بررسی با ضریب کاپای ۷۶ درصد برای تمامی طبقات تعیین شده و ضریب کاپای ۵۹ درصد بافت فرسوده شهر کرمان شناسایی گردید.یافته ها: یافته های تحقیق و نقشه نهایی میزان آسیب پذیری حوزه دو بافت فرسوده نشان داد مناطق با آسیب پذیری زیاد ۸۷/۲۹ درصد از کل مساحت حوزه می باشد، که این میزان نشان دهنده نامناسب بودن بافت حوزه در هنگام وقوع زلزله می باشد. رتبه های بعدی این بررسی به ترتیب شامل ۱۵/۲۹ درصد آسیب پذیری متوسط، ۰۱/۲۸ درصد آسیب پذیری بسیار کم، ۷۴/۶ درصد آسیب پذیری بسیار زیاد و ۲۱/۶ درصد آسیب پذیری کم می باشد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روش طبقهبندی ماشین بردار پشتیبان (SVM) توانایی تشخیص نزدیک به ۷۵ درصد از بافت فرسوده محدوده را دارا بوده است. که این شناسایی قدرت بالای روش ماشین بردار پشتیبان در شناسایی حوزه دو بافت فرسوده شهری را نشان داده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم نوحه سرا
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران.
ملیحه ذاکریان
استادیارگروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، یزد، ایران.
سید علی المدرسی
استاد ژئومورفولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران.
مصطفی خبازی
دانشیار ژئومورفولوژی گروه جغرافیا ، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
محمد حسین سرایی
استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد، یزد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :