اثربخشی روایت درمانی بر نگرش به ازدواج در دختران نوجوان دارای والدین معتاد در شهرستان خمینی شهر در سال ۱۴۰۱

این پژوهش با هدف اثربخشی روایت درمانی بر نگرش به ازدواج در دختران نوجوان دارای والدین معتاد شهرستان خمینی شهر در سال ۱۴۰۱ اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دختران دارای والدین معتاد شهر خمینی شهر بودند که ۳۰ نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس وارد پژوهش شدند. این ۳۰ نفر به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند و بر روی گروه آزمایش روایت درمانی اجرا شد. در حالی که دختران گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. برای انجام پیش آزمون از مقیاس نگرش به ازدواج براتن و روزن ۱۹۹۸)، ترجمهی بی باک و کریمی ، (۱۳۹۲ استفاده شد. جهت آزمون این فرضیه ها، از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که روایت درمانی بر نگرش به ازدواج اثر دارد .(P<۰/۰۰۱) همچنین این آموزش بر ۴ خرده مقیاس نگرش به ازدواج یعنی نگرش بدبینانه، خوش بینانه، واقع بینانه و ایده ال نیز پذیرفته شد .(P<۰/۰۰۱)

کلیدواژه ها:

روایت درمانی ، نگرش به ازدواج ، معتاد ، نوجوان.