فرآیند بازسازی مسکن و ساماندهی پس از سانحه زلزله های ده سال اخیر در ایران

زلزله های شدید همواره با آسیب به بخش مسکونی ، زندگی مدار را مختل می کنند. استفاده از منابع عمومی برای منافع شخصی ، تاخیر و کندی روند بازسازی ، وعده های بی پشتوانه و عملی نشده، بوروکراسی اداری حاکم بر صدور مجوزها، باور به حرام بودن وام بانکی ، فقر و نابرابری جنسیتی ، فقدان تجربه و آمادگی متولیان امور بازسازی ، عدم مشارکت مردم، فقدان آمادگی بازسازی کنندگان، بی توجهی به کیفیت مسکن ، عدم تناسب میزان وام با هزینه های ساخت و ساز، فقدان تاب آوری ، چالش های کلان اقتصادی کشور، از اصلی ترین چالش های بازسازی پس از زلزله های در ده سال اخیر ایران بوده، این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که ، این فرایند با چه چالش هایی مواجه بوده است ؟ لذا پژوهش حاضر به بررسی عوامل تاثیرگذار بر آن در شهر های مختلف ایران پرداخته است . برای تحلیل اطلاعات و مصاحبه ها از تحلیل تماتیک استفاده شده است . یافته های این مطالعه نشان داد که فقدان دولت محلی کارآمد. نتیجه این کار بازسازی فیزیکی ناقص و ناتمام است . حادثه دیدگان، تکمیل مسکن و سرپناه را به عنوان یکی از مهمترین راه ها برای خروج از سرگردانی و بلاتکلیفی اجتماعی می دانند. داشتن برنامه ای همه جانبه برای حوزه بازسازی که علاوه بر بازسازی فیزیکی سایر حوزه های اجتماعی از قبیل ، توجه به نیازها و توانائی های گروه های آسیب پذیر، توجه به مسائل فرهنگی و کیفیت محیط شهری را نیز شامل شود، از ضروریات می باشد.

کلیدواژه ها:

بازسازی ، مسکن ، زلزله ، سانحه ، ساماندهی