میر مومن استرآبادی، بانی حیدرآباد هند

با ظهور صفویان در ایران امواج مهاجرت برخی از علما، دانشمندان و سیاست مداران به سوی هندوستان آغاز شد. دلایل این مهاجرت تغییرات مذهبی در ایران و تسامح مذهبی، سیاسی و اقتصادی در هندوستان بود. در این رهگذر بسیاری از ایرانیان مهاجر مصدر خدمات بسیار مهمی در هندوستان شدند. هدف از این پژوهش، نگاهی گذرا به زندگی میرمومن استرآبادی وزیر مشهور قطب شاهیان است. این وزیر بزرگ در دوران وزارت خود اقدامات سترگی را در شکوفایی دکن صورت داد، که مهم ترین آن ها تاسیس شهر حیدرآباد شهری که در دوران سازندگی خود در قرن شانزدهم به اصفهان نو مشهور بود. یافته های این پژوهش نشان از میزان تاثیر ایرانیان در بهبود روند شهرسازی در هندوستان بویژه در دکن دارد. یافته های این مقاله به بازدید میدانی نگارنده اول از حیدرآباد و مطالعات تطبیقی کتابخانه ای نگارندگان بعدی بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

طب شاهیان ، میرمومن استرآبادی ، حیدرآباد ، ایران ، دکن ، شهرسازی.