بررسی نقش برنامه ریزی درسی به عنوان یکی از قلمروهای حوزه نوین در پیشرفت دانش آموزان

برای کمک به دانش آموزان جهت رشد اجتماعی و عاطفی آنها بهترین موقعیت را دارند (مکلا گلین = ۱۹۹۹). از آن جایی که آنها طی یک دوره ی طولانی مدت با دانش آموزان روبه رو هستند و تجارب گسترده ای در زمینه ی رشد کودکان دارند، بنابراین به شناسایی دانش آموزانی که مشکلاتی را تجربه می کنند قادر می باشند. آن ها می توانند برنامه های هدایتی و راهنمایی در مدرسه را بسیج کنند و با حل مشکلات دانش آموزان به کمک خود آنها، ارجاع دانش آموزان به دیگران با کمک خواستن از کارکنان مدرسه و استفاده از برنامه ی تعلیم و تربیت اجتماعی مفید واقع شوند. هم چنین معلمان دارای بهترین موقعیت برای کار روی والدین در مدرسه می باشند و قادرند راهنمایی، راهکارها و حمایت های مورد نیاز را برای آنها ارایه دهند. معلمان به منظور بهینه سازی کمک هایی که می توانند برای دانش آموزان و والدینشان فراهم کنند نیازمند گسترش دانش و مهارت های خود در حوزهی مشاوره و مشورت هستند. تایید این مطلب که معلمان قادر به استفاده از مهارت های مشاوره هستند در انتشارات حوزهی مراقبت های هدایتی و هم چنین در گزارش های دولت در مورد راهنمایی در مدارس منعکس شده است( به عنوان مثال هامبلین ۱۹۹۳، لنگ = ۱۹۹۳). به عنوان مثال یکی از توصیه های التون ریپورت (۱۹۸۹) در مورد نظم و انضباط در مدرسه این بود که آموزش مهارت های اساسی مشاوره ای باید در آموزش اولیهی معلمان گنجانده شود و همچنین باید برای کارکنان حوزهی راهنمایی در مدارس این فرصت ها از طریق آموزش ضمن خدمت فراهم شود. طی سی سال گذشته تاکید فزاینده ای بر اجرای برنامه های راهنمایی در تمام سطوح مقاطع آموزشی شده است. روش تحقیق کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت یادگیری ، دانش آموزان ، یادگیری