تاثیر عصاره ی پنج گونه ی گیاهی روی لاروهای سن دوم سوسک کلرادوی سیب زمینی Leptinotarsa decemlineata (Say) (Coleoptera: Chrysomelidae)
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
سوسک کلرادو یکی از مهمترین آفات حشرهای سیبزمینی میباشد. استفادهی مکرر از آفتکش های شیمیایی برای کنترل این آفت باعث آلودگی محیط زیست، مقاوم شدن آفت به آفتکش ها و نابودی دشمنان طبیعی شده است. برخی عصارههای گیاهی با تجزیه پذیری و ایمنی بالای خود میتوانند جایگزین مناسبی برای آفتکش های شیمیایی در مدیریت تلفیقی این آفت باشند. در این پژوهش تاثیر عصارهی برگ های درخت گردو Juglans regia L. ، آقطی Sambucus ebulus L.، گندواش Artemisia annua L.، مرزهی سهندی Satureja sahendica Bornm و مریم گلی سهندی Salvia sahendica Boiss and Buhse روی لاروهای سن دوم سوسک کلرادوی سیبزمینی Leptinotarsa decemlineata (Say) در شرایط آزمایشگاهی (دمای ۲± ۲۶ درجهی سانتیگراد، رطوبت نسبی ۵ ± ۵۵ درصد و دورهی نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی) بررسی شد. زیستسنجیها به روش غوطه ورسازی برگ های سیبزمینی در غلظت های ۶۲۵/۰، ۲۵/۱، ۵/۲، ۵ و ۱۰ درصد عصاره ی گیاهان مذکور و شاهد متانول و آب مقطر انجام شدند. برای هر غلظت سه تکرار در نظر گرفته شد و در هر تکرار ۲۰ لارو سن دوم تا ۲۴ ساعته استفاده شد. مرگ و میر لاروها، ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت پس از تیمار ثبت شد. نتایج نشان دادند که عصارهی سه گیاه گردو، مرزهی سهندی و گندواش در مقایسه با آقطی و مریم گلی سهندی در غلظتهای مختلف، تاثیر بیشتری روی لاروهای سن دوم داشتند. به طوری که ۹۶ ساعت بعد از تیمار، در غلظت ۱۰% مرگ و میر ناشی از عصاره های مذکور به ترتیب به ۳۳/۹۳، ۶۷/۹۱ و ۳۳/۷۳% و در غلظت ۵% به ترتیب به ۹/۵۸، ۱۰۰ و ۲/۴۸ درصد رسید. با توجه به درصد تلفات قابل توجه به ویژه در غلظت های بالا، عصاره های این گیاهان می توانند به عنوان یک منبع گیاهی بالقوه در برنامهی مدیریت تلفیقی سوسک کلرادوی سیبزمینی کاربرد داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نازی رستمی جیوان
دانش آموخته ی ارشد حشره شناسی کشاورزی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
میرجلیل حجازی
استاد گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
رقیه کریم زاده
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :