بررسی تسهیل و تداخل معنایی اثر استروپ بر دوره بی پاسخی روان شناختی

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تسهیل و تداخل معنایی محرک اول بر زمان واکنش دوم بود. ظرفیت پردازش اطلاعاتی انسان محدود است. از راه­های بررسی این محدودیت انجام تکلیف در شرایط تحریک دوگانه است. روش: برای دستیابی به اهداف این مطالعه ۱۷ نفر از دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران با میانگین سنی ۵۴/۱±۴۵/۲۳ سال به­صورت در دسترس انتخاب شدند. از شرکت­کنندگان آزمون تکلیف دوگانه اثر استروپ با استفاده از دستگاه تکلیف دوگانه اثر استروپ بر دوره بی­پاسخی روان شناختی گرفته شد. این آزمون شامل چهار فاصله زمانی ۵۰، ۱۰۰، ۳۰۰ و ۹۰۰ هزارم ثانیه بین دو محرک در سه حالت خنثی، همخوان و ناهمخوان برای محرک اول و دوم بود. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه­گیری مکرر با سطح معناداری (۰۵/۰P>) نشان داد که تسهیل در محرک­ اول همخوان نسبت به محرک­های خنثی و ناهمخوان باعث کاهش زمان واکنش به محرک دوم همخوان و خنثی شد. نیاز به تغییر فرایندهای توجه در تکلیف دوگانه در وضعیت محرک دوم ناهمخوان، باعث عدم تاثیر معنی­دار تقدم محرک اول همخوان و خنثی بر محرک دوم ناهمخوان شد. نتیجه­گیری: با توجه به این یافته­ها پیشنهاد می­شود که از انجام هم زمان تکالیف دوگانه با ظرفیت پردازشی بالا یا تقسیم توجه در تکالیفی که خودکار نشده­اند، اجتناب نمود. همچنین، حداقل زمان لازم برای نمایش محرک­ها جهت آغاز فرایندهای تسهیل و تداخل معنایی، ۱۰۰ هزارم ثانیه است.

کلیدواژه ها:

تکلیف دوگانه ، زمان واکنش ، توجه ، توجه انتخابی