بهبود سیستم ایمنی مصنوعی با استفاده از منطق فازی

سیستم ایمنی مصنوعی یک تکنیک الهام گرفته شده از مکانیزمهای دفاعی سیستم ایمنی طبیعی میباشد که در زیرمجموعه الگوریتمهای مبتنی بر جمعیت و تکاملی قرار میگیرد. در این الگوریتم بهترین آنتیبادیهای به عنوان حافظه نگهداریمیشوند و مجموعه آنتیبادیها با انتخاب همزاد توسط ابرجهش به دنبال بهترین آنتیبادیها (پاسخها) هستند. از مشکلات الگوریتم اولیه سیستم ایمنی مصنوعی، میتوان به افتادن در بهینه محلی و پایین بودن سرعت همگرایی اشاره نمود. بنابراینتغییرات نرخ جهش (ابرجهش) در این الگوریتم به عنوان تنها و مهمترین عملگر تغییر که منجر به تغییرات سرعت همگرایی وخروج از بهینههای محلی میگردد، حائز اهمیت میباشد. در این مقاله با استفاده از منطق فازی، روش جدیدی برای بهبود تغییرات نرخ ابرجهش پیشنهاد شده است. آزمایشات بر روی چندین تابع محک استاندارد اعمال شده و نتایج روش پیشنهادی به همراه روشهای متداول دیگر، حاکی از مطلوبیت روش پیشنهادی است.

کلیدواژه ها:

سیستم ایمنی مصنوعی ، ابرجهش ، بهینه محلی ، بهینهسازی ، منطق فازی