بررسی مولفه های مشارکت شهروندی در پایداری زیست محیطی (مطالعه موردی منطقه ۹ ، ۱۰ و ۱۱ شهرداری مشهد)

پیشرفت روزافزون جوامع ، معنای مشارکت را به تمامی عرصه های زندگی اجتماعی بسط داده است .امروزه با توجه به مشکلات دفع مواد زاید شهری و آلودگی محیط زیستی این مواد بر روی منابع طبیعی و اکوسیستم ، لزوم مشارکت مردمی در مدیریت پسماند و حفاظت از محیط زیست اجتناب ناپذیر شده است . در تحقیق حاضر ضمن بررسی عوامل موثر بر میزان مشارکت مردمی در مدیریت پسماند مناطق ۹، ۱۰ و ۱۱ شهر مشهد، مدل مفهومی مشارکت مردم در مدیریت پسماند ارایه گردیده است . جامعه آماری هدف، کلیه شهروندان بالای ۱۲ سال ساکن مناطق مذکور و حجم نمونه توسط فرمول کوکران در سطح اطمینان ۹۵ % محاسبه شده است . روش نمونه برداری ، شبه خوشه ای چند مرحله ای و روش تحقیق ، توصیفی از نوع پیمایشی به روش مقطعی می باشد . گردآوری اطلاعات از طریق پرسش نامه صورت پذیرفت . برای ارزشگذاری کمی پاسخ های سوالات پرسش نامه از طیف لیکرت استفاده شده است . فرضیه تحقیق ، پس از گردآوری اطلاعات، به کمک نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت و پس از انجام آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه مشخص گردید از میان عوامل تاثیرگذار (جنسیت ، سن ، تحصیلات، تعداد افراد خانوار، درآمد و آموزش) عامل آموزش ارتباط معنی داری با میزان مشارکت مردم در مدیریت پسماند دارد.

کلیدواژه ها:

شهرداری ، مشهد ، پسماند ، مشارکت .