بررسی مفهوم حس تعلق مکانی در محیط های مسکونی (نمونه موردی : ساختمان مسکونی دریاگوشه ، متل قو)

تعلق مکانی به رابطه شناختی با یک محیط یا یک فضای خاص اطلاق می شود و در واقع دلبستگی به مکان رابطه نمادین ایجاد شده توسط افراد به مکان است که معانی احساسی ، عاطفی و فرهنگی مشترکی به یک فضای خاص می دهد. امروزه انسانها در خانه هایی زندگی می کنند که بی توجهی به انسان و نیازهای او در طراحی و ساخت آنها، مشکلاتی از قبیل کاهش احساس تعلق و آرامش را به همراه داشته است . از طرفی محیط های مسکونی به دلیل عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق ، زمینه لازم را برای آسیب های اجتماعی فراهم آوردهاند. هدف از پژوهش حاضر بررسی و مشخص نمودن آیتم هایی است که موجب حس تعلق به مکان در محیط های مسکونی می شود. نوع تحقیق به صورت کیفی و از نوع توصیفی - تحلیلی است و مبانی نظری تحقیق از طریق گردآوری اطلاعات توسط مطالعات اسنادی و میدانی به طور کامل مورد مطالعه قرار گرفته است . نتایج تحقیق نشان می دهد که آیتم های موثر بر حس تعلق به مکان در یک محیط در هفت دسته قرار می گیرند که هر یک شامل متغیرهایی ست که در ادامه آورده شده است .

کلیدواژه ها:

فضا ، حس تعلق به مکان ، احساس تعلق ، دلبستگی به مکان ، محیط های مسکونی