جایگاه مدیریت شهری در توسعه کیفی برندسازی شهری

برندسازی شهری گرایش نوظهوری است که سبب تصویرسازی برای شهر به عنوان پیش نیاز سرمایه گذاری های آتی، صادرات محصولات و افزایش بازدیدکنندگان و توریست ها، می بایست در نظر گرفته شود. گسترش شهرهای جدید در مجاورت کلان شهرها به عنوان مکانهای تجمع انبوه مردم و انباشت متراکم سرمایه ها و دارایی ها، توجهات بسیاری را در سالهای اخیر، در میان برنامه ریزان در موضوع برندینگ شهرهای جدید به خود جلب کرده است.محیط زیست جهانی که مردم در آن زندگی می کنند، به وسیله تفکر و ارزش های شیوه زندگی تحت تغییرات قابل توجه است. اگر مردم و زمین هر دو در حال تغییر است، پس مطمینا شهرها که آن ها را باهم پیوند داده اند نیز تغییر می کند که تغییرات اقلیمی ازجمله آن است که آینده شهرها را با کمبود منابع آب روبه رو کرده است؛ بنابراین توجه به اهمیت عناصر طبیعی مانند رودخانه ها در شکل گیری اولیه شهرها و تاثیرات مثبتی که این عناصر بر روند تغییرات آتی شهردارند جهت بقای شهرها حیاتی است از طرفی تاثیرات متقابل انسان و محیط به طرز چشمگیری افزایش پیداکرده؛ به طوری که معرف یک رابطه دوطرفه میان ویژگی های محیط شهری از یک سو و ادراک، شناخت، ارزیابی و رفتار انسانی از سوی دیگر شده است ازآنجایی که منظر شهری عامل مهمی در ارتقاء درک شهروندان از محیط و تصویر ذهنی جامعه از خویش است، لازم است در تمام ابعاد توسعه یک شهر پایدار بوده و متضمن حیات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی نسل های آتی باشد که می توان برای چاره اندیشی این معضل شهری به برند سازی شهری اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، برندسازی ، شهرداری ، شهر