کاربرد روش های الگوریتم ژنتیک و K-نزدیک ترین همسایه در تدوین سیاست های بهره برداری از مخزن در زمان وقوع سیلاب

در حال حاضر بهره برداری از اکثر سدهای مخزنی کشور در شرایط سیلابی به صورت تجربی می باشد و عملا دستورالعمل مدونی برای تعیین میزان خروجی در زمان وقوع سیلاب خصوصا در حوزه های فاقد سیستم هشدار و پیش بینی سیلاب وجود ندارد. در این تحقیق سعی شده است با توجه به سابقه سیلاب های به وقوع پیوسته در سیستم رودخانه- مخزن کارون، بهینه سازی بهره برداری از سد شهید عباسپور به نوعی صورت گیرد که میزان تجاوز دبی خروجی از دبی سالم رودخانه پایین دست حداقل شود. به منظور تعیین خروجی های مخزن در شرایط سیلابی از مدل الگوریتم ژنتیک که به همین منظور تدوین شده، استفاده شده است. تابع هدف این مدل به صورت پارامتری درنظر گرفته شده بدین معنی که نسبت خسارت با توجه به میزان تجاوز جریان از حد مجاز توسط مدل تعیین می شود. کارایی مدل ژنتیک با سیلاب های تاریخی و سیلاب های بازسازی شده با دوره بازگشت ۵۰ ساله بررسی شده است. خروجی مدل الگوریتم ژنتیک با استفاده از روش K- نزدیکترین همسایه (K-NN) جهت تدوین سیاست های بهره برداری در زمان سیلاب استفاده شده و نتایج آن با معادله رگرسیون خطی برای شبیه سازی مقایسه شده است. نتایج به دست آمده از این دو مدل بیانگر کارائی آنها در تدوین سیاست بهره برداری از سد در زمان وقوع سیلاب می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، تابع هدف پارامتری ، کنترل سیلاب ، الگوریتم K- نزدیکترین همسایه